W dniach 11-13.03.2022 r. w Tenczynie odbyły się tegoroczne Wielkopostne Dni Skupienia dla Wspólnoty Franciszkańskiej Tau TAU. W tegorocznej sesji wzięło udział blisko 30 osób (nie licząc najmłodszych) z 6 wspólnot WF Tau: Bielsko-Tychy, Bytom, Kielce, Kraków, Sosnowiec i Stalowa Wola. Prowadzącym był br. Tomasz Żak, asystent prowincjalny.
Dni Skupienia zawierały stałe elementy, takie jak codzienna Eucharystia, Jutrznia i Nieszpory. Dodatkowo na rozpoczęcie, w piątkowy wieczór uczestnicy wzięli udział w Drodze Krzyżowej w tenczyńskiej parafii, organizowanej przez lokalną wspólnotę Młodzieży Franciszkańskiej Tau.
W sobotę odbyła się Eucharystia oraz Forum Wspólnoty poświęcone dzieleniu się natchnieniami, pragnieniami oraz pomysłów na najbliższy czas. Następnie rozpoczęła się całonocna Adoracja Najświętszego Sakramentu, trwająca aż do niedzielnej Jutrzni. Był to czas na osobiste spotkanie z Panem w ciszy i oderwaniu od codziennego zgiełku.
Motywem przewodnim tegorocznych Dni był Kościół i Jego znaczenie dla św. Franciszka z Asyżu.
Kościół rozumiany jako wspólnota, przy całym swym bogactwie duchowym nie jest celem życia chrześcijanina, lecz jedynie drogą do celu jakim jest Królestwo Boże. Bycie częścią Kościoła katolickiego i przyjmowanie sakramentów, jakie Kościół sprawuje jest gwarancją tego, że nasza droga do zbawienia jest drogą pewną.
Mimo tego, że Królestwo Boże jest ważniejsze, niż sam Kościół, to jest On jednak częścią Bożego planu zbawienia, a Jego historia dzieje się cały czas na naszych oczach. Jesteśmy jest uczestnikami oraz – przez nasze działania – twórcami.
Takie postępowanie wpisuje się też w zamysł św. Franciszka, który od samego początku chciał, aby jego wspólnota samym swoim istnieniem przyciągała do Boga wszystkich, którzy Go szukają. Dodatkowo, niech w naszym życiu wspiera nas fakt, że Kościół grzeszników na ziemi, jest częścią prawdziwego Kościoła tworzonego przez żyjących świętych w Niebie.
Tegoroczne Dni były też szczególne ze względu na trwającą wojnę w Ukrainie, a apel o poświęcenie Bogu wszystkich jej mieszkańców i uchodźców był wciąż obecny w naszych modlitwach.